امام علی ع در وصف رسول اکرم فرمودند: خداوند، انسانی بهتر از محمّد صلی اللّه علیه وآله نیافریده است.
از زمانی که پیامبر صلی اللّه علیه وآله از شیر گرفته شد، خداوند، بزرگ ترین فرشته از فرشتگان خود را همدم او گردانید و آن فرشته، او را شب و روز در راه بزرگواری ها و خوی های والای انسانی حرکت می داد .... هر سال، در کوه حِرا اقامت می کرد و من او را می دیدم و کسی جز من، او را نمی دید. آن روزها، [اهل ] هیچ خانه ای به اسلام درنیامده بود، مگر پیامبر صلی اللّه علیه وآله و خدیجه س و من سومینِ آنان بودم. نور وحی و رسالت را می دیدم و رایحه نبوّت را می بوییدم.
هنگامی که وحی بر ایشان نازل شد، من فریاد شیطان را شنیدم و عرض کردم: ای پیامبر خدا! این چه فریادی است؟
فرمود: این، شیطان است که از پرستیده شدنش مأیوس شده است. آنچه من می شنوم، تو هم می شنوی و هر چه من می بینم، تو هم می بینی، جز این که تو پیامبر نیستی، بلکه تو وزیر و دستیاری، و تو در راه خیر و صلاح هستی .
او مأموریتِ خود را آشکار ساخت و پیام های پروردگارش را ابلاغ کرد. پس خداوند، به وسیله او، میان مردم صلح و آشتی برقرار نمود و راه ها را امن ساخت و از خونریزی ها جلوگیری کرد و دل های کینه توز را به یکدیگر الفت داد، تا آن گاه که یقین (مرگ) به سراغش آمد.
برگرفته از کتاب پیامبر اعظم ص از نگاه قرآن و اهل بیت ،ص236 -238 (محمدی ری شهری )
